شما...!

یادش به خیر، آن روزها...

                      من "شما" بودم...!

                                       تو "شما" بودی...!

ولی امروز...

                هیچکس "شما" نمی شود!!!

 

پ.ن. ...

پ.ن. متن بالا رو یه جایی خوندم که می دونم کجاست، ولی نمی گم!

پ.ن. گاهی برای رسیدن، باید نرفت!

 

تا بعدی بهتر.

نظرات 4 + ارسال نظر
ayoob شنبه 29 مرداد‌ماه سال 1384 ساعت 02:33 ب.ظ

salam khanom..are bazi vaghtha nabayad raft o bazivaghtaha bayad raft...

مينا شنبه 29 مرداد‌ماه سال 1384 ساعت 07:14 ب.ظ

سلام ... خوبی ؟/// من هر کاری کردم توی پرشين بلاگ نظر بفرستم ُ نمی شد... گفتم اينجا بنويسم ./// راستش نمی دونم چی بايد بنويسم ولی دلم گفت اينو بنويسم... آ فتاب را به تو نمی دهم... تا خرده خرده بشکافی اشُ و از آن هزار ستاره بسازی... ماه را به تو نمی دهم... تا به خاطر کوه نور‌ِ ُ دريای مرواريد را انکار کنی... ستاره ها را به تو نمی دهم... تا بگويی خوشا شبهای بی مهتاب.../// آ سمان را به تو ميدهم ...تا ندانی که چه بايد کرد...دوستت دارم ... خوش باشی و ...

لیدا یکشنبه 30 مرداد‌ماه سال 1384 ساعت 05:25 ب.ظ http://www.lyda640.persianblog.com

گاهی باید رفت برای رفتن نه برای رسیدن

فرناز دوشنبه 14 شهریور‌ماه سال 1384 ساعت 09:08 ق.ظ

خیلی وقت بود که ا ز آشناییون نگذشته بود که (تو)‌شدم !!!! خوشحال بود و ازاینکه بین من و دیگران تفاوتی وجود دارد احساس غرور میکردم.......بعد از گذر اندک روزی آرزو کردم که ایکاش همون (شما) باقی مانده بودم..................

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد