خنده ات را نه!


افسوس!

      آیا چه کس تو را،

               از مهربان شدن با من،

                                    مأیوس می کند؟

 

پ.ن. نان را از من بگیر، اگر می خواهی،

                                   هوا را از من بگیر، اما خنده ات را نه!!!

 

تا بعدی بهتر.